Na Uniwersytecie Warszawskiłm był moim ulubionym NAUCZYCIELEM : zorganizowany, punktualny, kompetentny. Utworzył Polskie Towarzystwo Semiologiczne był członkiem wielu polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych, wychowywał pokolenia studentów. Był znakomitym polonistą, znawcą i komentatorem dzieł, twórców i spraw. W miesięczniku śląskim Renata Ocieczek podaje obszerny Zyciorys Profesora |http://gazeta.us.edu.pl/node/226951], a biografia Profesora Pelca, w latach 1945 - 2012 obejmuje 37 stron druku.
Moja znajomość z Profesorem trwa od moich studiów, ale nasza przyjaźń (wiem. że to śmiałe słowo ...) zaczęła się długo później, dzięki bliskiemu człowiekowi, który wspomniał o ciekawych wykładach logiki. To było w roku 2008. Nawiązałem kontakty z Profesorem. Następnego roku znalazłem się z synem i z wnukiem w Warszawie i postanowiłem pójść z nimi na jeden z nich.
Spotkanie było wspaniałe. Po prezentacji Profesorowi, chłopcy zostawili mnie na seminarium, Referat Pana Ciecierskiego był dla mnie dość trudny. a Profesor Pelc obdarował mnie dużą ilością książek...
Ogromną wartość dla mnie miały kontakty elektroniczne z Profesorem. Czasem Go nudziłem moimi drobnymi sprawami i za każdym razem miał dla mnie dobre słowo, sugestię lub radę, zawsze spolegliwy i życzliwy.
Szkoda, że już do Niego nie napiszę. Wybitny Człowiek, Nauczyciel i Pedagog. Dziękuję Profesorze, że jesteś z nami.
Jędrzej Bukowski
