Bardzo ciekawy jest październikowy numer Więzi. Dużo w nim ważnych artykółów o Kościele i o Janie Pawle, a to z powodu - między innymi - książki Roberta Skrzypczaka o roli Karola Wojtyły na Soborze Watykańskim II. Oto ich elementy.
Siostra B. Chyrowicz z KUL'u marzy o Kościele bez lęku, słuchającym świeckich, będącym miejscem spotkań, o Kościele, który akceptuje zaangażowanie kobiet, nie boi się krytykować własnych błędów, ani głoszenia niepopularnych tez. O tym wszystkim chyba juz mówiono. Za najważniejszy postulat Siostry Profesor uznałem jej apel o lęk Kościoła wobec konsekwencji budowania wspaniałych świątyń i pomników, wobec splendoru, uznania i wpływów, powłóczystych szat i luksusowych samochodów. O obawę, że w tym wszystkim może sie zagubic Kowalski.
Tekst ten przypomniał mi list dominikanina Ojca Ludwika Wiśniewskiego do arcybiskupa Celestino Migliore z września 2010, ogłoszony w "Gazecie Wyborczej" z dnia 14 grudnia 2010. Jestem zaskoczony, że nie znalazł większego echa w polskim piśmiennictwie. Wydawał mi się szczególnie ważny i w polskiej sytuacji nowatorski.
W wywiadzie Od nowa, czyli od źródeł, dwóch dziennikarzy Tygodnika Powszechnego rozmawia z ks. biskupem Grzegorzem Rysiem z Krakowa. Są jakby nieufni i zwracają uwagę na sformułowania ks. biskupa, rzeczywiście nie zawsze jednoznaczne. Bardzo pobudza on do myślenia.
Ks. Andrzej Draguła ze Szczecina analizuje sposób afirmacji świętości na przykładzie Błogosławionego Jana Pawła II, zaliczanego do najwybitniejszych. Refleksja dotyczy sposobu ich naśladowania i trudnej roli w tej dziedzinie katechetów, czasami uciekających sie do prostych apeli o upodobnienie się do Papieża, a także rozumienia i niebanalnej popularyzacji Jego myśli.
Kolejne teksty, ks. Alfreda Marka Wierzbickiego, Anny Karoń-Ostrowskiej, ks. Rafała Dudaly i redaktora naczelnego Więzi Zbigniewa Nosowskiego, dotyczą pontyfikatu Jana Pawla II, jako kontynuatora Soboru. Charakterystyczny jest wykrzyknik Nosowskiego : Wiele bym dał żeby usłyszeć podobne słowa wypowiadane w imieniu Episkopatu Polski ... [chodzi o wypowiedź abp Wojtyły z 21 października 1964 roku w auli soborowej o mentalnosci kościelnej i o przywłaszczaniu przez Kościół każdego dobra istniejącego w świecie].
Słowa Siostry Chyrowicz, list Ojca Wiśniewskiego, dokument z roku 1974 Jana Józefa Lipskiego o encyklice Jana Pawła II i pragnienie red. Nosowskiego wiele znaczą dziś, pół wieku po Soborze. Potwierdzają one konieczność popularyzacji myśli Jana Pawła, wciąź jeszcze traktowanego kultowo raczej, niż z refleksją o sytuacji Polski i świata.
Bardzo cenne są materiały o których pisze Nosowski w tekście Żeby prawda była prawdą, o problematyce polsko-żydowskiej. Spowodowane przez wypowiedzi Jana Grabowskiego i w nowej hipotezie badawczej znanego z książki o Jedwabnem Jana T. Grossa, dotyczą oskarżeń Kościoła polskiego o bogacenie się złotem Żydów. Stara to dysputa tropicieli narodowej winy i kustodzy narodowej niewinności, jak ich określa Nosowski. Pojawiają sie w niej nowe elementy, ale nie o to przecież chodzi.
W sumie, numer jest znakomity, w pełni odpowiada rocznicy błogosławionego już Papieża, z ktorego możemy być dumni, i który coraz intensywniej nakłada na nas wielki, narodowy obowiązek.
Jędrzej Bukowski
PS. Wyrażam wielkie uznanie Autorom i Kierownictwu Pisma. Wykonują ogromną i potrzebną pracę.
