Dziś 46. rocznica mojego ślubu z Jeanne. Spędziliśmy kolejny wspaniały dzień, spędzony na kupieniu kilku brakujących do dekoracji balkonu roślin i na ich odpowiednim ustawieniu. Jeanne jest wspaniałym człowiekiem i świetną towarzyszką życia. Jak upłynął ten czas ? Dnie, miesiące, lata... Co sprawia, że są takie dobre ? Pisałem już o tym i z pewnością będę do tego wracał.
Dziś jest też 72 rocznica Powstania Warszawskiego. Ogromny dzień dla Polski. Tragiczny i wielki zarazem, bo ukazał światu nasz narodowy i samotny zryw ku wolności, naszą, polską umiejętność walki ze złem. Myślę o Powstańcach, myślę o Janie Gieorgicy, ps. Grzegorzewicz, myślę o Aurelii Kierszys, o Zofii Kierszys, o profesorze Pelcu, o przykładzie jakim byli i jakim są dla mnie. O godzinie 17 oglądałem ulice Warszawy, byłem wzruszony. Myślałem o wszystkich moich rodakach. Dlaczego są tacy podzieleni ? Co się stało ? O co tak bezsensownie walczą ?
Dzięki telewizji KTO oglądaliśmy z Jeanne transmisje wizyty Ojca Swiętego w Polsce, Jego spotkania z Młodzieżą Swiata, wysłuchaliśmy wszystkich Jego przemówień. Jego milczenia w Oświęcimiu. Oboje pragniemy, aby trud tego Czlowieka został zrozumiany. Aby dotarł do rządzących i do opozycji, do polskiego Kościoła... Oboje jesteśmy pewni, że umiała Papieża przyjęć mlodzież świata, że został On właściwie zrozumiany przez młodzież Polską.
Tak chciałem opisać ten dzień naszej rocznicy, te ważne dni Polski i Warszawy. Oby przekaz Franciszka padł na przyjazny grunt !!!
Jędrzej Baltazar Bukowski Bończa
